‘Tramvaj zvan žudnja‘ dubrovačkoga Kazališta Marina Držića ima energičnih scena i komičnih trenutaka, ali zasjenila ih je dernjava i jurnjava

Dubrovačkim ulicama od ožujka 1970. više ne prometuju tramvaji, ali se i dalje događaju tramvajske nesreće. Jedna takva dogodila se u Kazalištu Marina Držića uprizorenjem kultnog teksta "Tramvaj zvan žudnja" Tennesseeja Williamsa u režiji Paola Tišljarića. Kod ove nesreće nema stradalih, izuzmu li se dvije ure nepovratno izgubljenog vremena.

Prvi susret između Blanche Dubois (Senka Bulić) i Stanleyja Kowalskog (Marjan Nejašmić Banić) nagli je frontalni sudar, prebrz i prenagao upad koji kao loš omen najavljuje ton komada, doslovno ton jer se podižu glasovi, bespoštedno padaju uvrede, padaju i glumci, uglavnom ničice, lete predmeti, gnječi se kolač i maže po odjeći, nižu se brutalni obračuni…

Cjelokupno zbivanje ne liči na predstavu nego na sklop incidenata sa...